شهید والامقام حاج عبدالعلی ولائی

سال ۱۳۳۸ ستاره وجودش خانه را درخشان نمود. با نوای روحانی پدری خادم الحسین(علیه السلام) نوای گرم معنویت را به گوش جان شنید و با عضویت در هیئت خردسالان بنی فاطمه بند بند وجودش با سبیل عشق گره خورد. دوران مدرسه و دبیرستان را قبل از پیروزی انقلاب گذراند و در اوج فعالیت ها و مبارزات انقلاب نقش مؤثری بر عهده داشت. از همان دوران دبیرستان با خویی نیکو عامل جذب بسیاری از دوستان و همکلاسی هایش به جلسات مذهبی و مبارزات ضد رژیم و پس از آن جنگ بود.
محله، مدرسه، مسجد، هیئت و اردو همه حول محور عبدالعلی سازمان می یافت.
بینش، درک و تحلیل سیاسی او آنگونه بود که در زمان انتخابات اولین دوره ی ریاست جمهوری با وجود خفقان سیاسی که بنی صدر را به مردم غالب می کرد ایشان خط امام را در محوریت شهید مظلوم بهشتی می دید و مبلغ این اندیشه گردید.
با وجود علاقه ی وافر به فعالیت های فرهنگی به دلیل احساس مسؤولیت مدت زیادی مدیر اعزام نیروی سپاه و منطقه ی ۲ کشور بود و مسؤولیت سنگین تدارک و اعزام نیرو به جبهه های جنگ را بر عهده داشت. پس از مدتی هم مسؤولیت جانشین عملیات سپاه ناحیه ی اصفهان را بر عهده گرفت و در نهایت به خاطر عشق به جبهه ها به عنوان یک نیروی ساده در گردان یا زهرا وارد شد و در ۲۳ بهمن ماه سال ۶۴ در عملیات والفجر ۸ به شهادت رسید.

برادران و خواهران عزیز! این انقلاب به ما احتیاج ندارد بلکه این ما هستیم که به این انقلاب و رهبری احتیاج داریم. پس وقتی که به چیزی آن هم اسلام، انقلاب و رهبری معظم احتیاج پیدا می کنیم باید ما به طرفش برویم و آن را برگیریم.