Views: 15
تعریف فتنه، ریشه و آثار آن
فتنه معنایش این است که یک عده‌اى بیایند با ظاهرِ دوست و باطنِ دشمن وارد میدان شوند، فضا را غبارآلود کنند؛ در این فضاى غبارآلود، دشمنِ صریح بتواند چهره‌ى خودش را پنهان کند، وارد میدان شود و ضربه بزند… فتنه‌گر یک تکه حق، یک تکه باطل را می‌گیرد، اینها را با هم مخلوط می‌کند، در کنار هم می‌گذارد؛ « فحینئذٍ یشتبه الْحَقِّ عَلَى أَوْلِیَائِهِ » (خطبه ۵۰ نهج البلاغه)؛ آن وقت کسانى که دنبال حقند، آنها هم برایشان امر مشتبه می‌شود. فتنه این است دیگر.(۱۳۸۸/۱۰/۲۹)
حجت الهی در زمان فتنه
در شرایط فتنه، کار دشوارتر است؛ تشخیص دشوارتر است. البته خداى متعال حجت را همیشه تمام می‌کند؛ هیچ وقت نمی‌گذارد مردم از خداى متعال طلبکار باشند و بگویند تو حجت را براى ما تمام نکردى، راهنما نفرستادى، ما از این جهت گمراه شدیم. در قرآن مکرر این معنا ذکر شده است. دست اشاره ى الهى همه جا قابل دیدن است؛ منتها چشم باز می‌خواهد. اگر چشم را باز نکردیم، هلال شب اول ماه را هم نخواهیم دید؛ اما هلال هست. (۱۳۸۸/۱۰/۱۹)
تعریف بصیرت و موانع آن
در زندگىِ پیچیده‌ى اجتماعىِ امروز، بدون بصیرت نمی‌شود حرکت کرد. جوان‌ها باید فکر کنند، بیندیشند، بصیرت خودشان را افزایش بدهند. معلمان روحانى، متعهدان موجود در جامعه‌ى ما از اهل سواد و فرهنگ، از دانشگاهى و حوزوى، باید به مسأله‌ى بصیرت اهمیت بدهند؛ بصیرت در هدف، بصیرت در وسیله، بصیرت در شناخت دشمن، بصیرت در شناخت موانع راه، بصیرت در شناخت راه‌هاى جلوگیرى از این موانع و برداشتن این موانع؛ این بصیرت‌ها لازم است. وقتى بصیرت بود، آن وقت شما می‌دانید با کِى طرفید، ابزار لازم را با خودتان برمی‌دارید. (۱۳۸۸/۰۷/۱۵)
فتنه مثل یک مه غلیظ، فضا را نامشخص می‌کند؛
چراغ مه‌شکن لازم است که همان بصیرت است. (۱۳۸۹/۰۴/۰۲)
وظیفه مردم در چگونگی مقابله با فتنه
فتنه‌گر و دشمن همیشه هست؛ امروز یک دشمن است، فردا یک دشمن دیگر است، پس‌فردا یک کس دیگر است، یک جور دیگر است. یک ملت وقتى بیدار بود، آگاه بود، عازم بود، ایمان خودش را حفظ کرد، زنده بود، رویش داشت، با همه‌ى این معارضه‌ها با آسانى – که روزبه‌روز آسان‌تر هم خواهد شد – ایستادگى می‌کند، دست و پنجه نرم می‌کند، بر همه‌ى این معارضه‌ها هم فائق مى‌آید. (۱۳۸۸/۱۰/۲۹)
« هوشیاری و موقع سنجی لحظه‌ای» خصوصیت برجسته‌ای است که مردم همواره باید به آن توجه داشته باشند و به محض توطئه دشمن، به صورت لحظه‌ای واکنش نشان دهند. (۱۳۹۱/۰۷/۱۹)
طراحان اصلی فتنه
در آن فتنه (سال ۸۸)، طراح و نقشه کش و مدیر در بیرون از مرزها بوده و هست و عده‌ای به‌خاطر حب به نفس و حب به مقام اسیر توطئه آنها شدند و دانسته یا ندانسته با آنها همکاری کردند. (۱۳۸۹/۱۱/۱۵)
دشمن محاسبات خیلى دقیقى کرده بود؛ منتها خوب، محاسباتش غلط از آب درآمد؛ ملت ایران را نشناخته بود. دشمن در پشت صحنه، همه‌ى چیزها را مشاهده کرده بود. این کسانى که شما بهشان می‌گویید سران فتنه، کسانى بودند که دشمن اینها را هل داد وسط صحنه. البته گناه کردند. نبایستى انسان بازیچه‌ى دشمن شود؛ باید فوراً قضیه را بفهمد. اگر اول غفلتی کرده است، وسط کار وقتی فهمید، بلافاصله بایستی راه را عوض کند. خوب، نکردند.
عامل اصلی دیگرانی بودند که طراحی کرده بودند، به خیال خودشان محاسبه کرده بودند. به گمان آنها بساط جمهوری اسلامی بنا بود جمع شود؛ نه فقط حقیقت دین، حتّی شعارهای دینی هم باقی نمانَد؛ برنامه این بود. طراحی این بود که اگر توانستند قاعده‌ی دولت را به شکل مطلوبِ خودشان بچینند، که بعد از آن، راه حرکت‌شان روشن بود که چه کار می‌کردند؛ اگر هم قاعده‌ی حکومت و دولت طبق میل آنها چیده نشد و برایشان ممکن نشد، کشور را به آشوب بکشانند؛ با خیال خودشان – من یک وقتی گفتم – کاریکاتور انقلاب اسلامی را درست کنند؛ مثل سایه‌هایی که حرکت یک قهرمان را تقلید می‌کنند، ادای قهرمان‌ها را، ادای انقلاب را در بیاورند؛ برنامه‌شان این بود. ملت ایران توی دهن اینها زد و بساط اینها را جمع کرد. (۱۳۸۹/۱۰/۱۹)
ترکیب جمعیتی فتنه
کسانی که در مقابل عظمت ملت ایران در انتخابات ایستادند، از ملت نیستند بلکه افراد ضد انقلاب صریح (منافقان، سلطنت طلبان و …) و یا افرادی هستند که براثر جهالت و لجاجت خود همان کار ضد انقلاب را انجام می‌دادند و ربطی به توده مردم ندارند. (۱۳۸۸/۱۱/۱۹)
حامیان اصلی فتنه و محورهای تبلیغی آنها
آمریکا ، انگلیس، کشورهای غربی، منافقان و سلطنت طلبان از فتنه پس از انتخابات حمایت کردند. همراهی دشمنان و فتنه‌گران به تجلی عظمت پرشکوه ملت ایران در ۹ دی و ۲۲ بهمن ۸۸ منجر شد. (۱۳۸۹/۰۳/۱۴)
آن حجم عظیم تبلیغات دشمن که می‌خواست فتنه‌گران را مردم ایران معرفى کند و اینجور نشان بدهد که مردم ایران از انقلاب‌شان، از نظام‌شان برگشتند. (۱۳۹۰/۰۹/۲۱)
اهداف فتنه
آنها فتنه سال ۸۸ را برای زمین زدن نظام جمهوری اسلامی، تقویت و یا تدارک کردند. (۱۳۹۰/۰۵/۱۶)
به گمان آنها بساط جمهورى اسلامى بنا بود جمع شود؛ نه فقط حقیقت دین، حتّى شعارهاى دینى هم باقى نمانَد؛ برنامه این بود. (۱۳۸۹/۱۰/۱۹)
توطئه‌ى بزرگى پشت فتنه‌ى سال ۸۸ بود. این فتنه خیلى چیز مهمى بود، قصدشان خیلى قصد عجیب و غریبى بود؛ در واقع می‌خواستند ایران را تسخیر کنند. (۱۳۸۹/۰۸/۱۲)
فتنه‌گران و تناقض رفتاری آنها
اینهایى که عامل فتنه بودند – توى خیابان، یا بعضى از سخنگویان‌شان – اغلب ندانسته وارد این میدان شده بودند؛ اما دست‌هایى اینها را هدایت می‌کرد، نمی‌فهمیدند. حالا این که چطور بعضى‌ها وارد این میدان شدند، چطور ندانسته به دشمن کمک کردند، خودش تحلیل‌هاى دقیق روانشناختى دارد؛ اما واقعیت قضیه این است که عرض کردم. این مسأله خیلى کار بزرگى بود؛ این کار را شما جوان‌ها به سامان رساندید. (۱۳۸۹/۰۸/۱۲)
شواهد و قرائن فراوان اثبات می‌کند که حوادثی که گاه در کشور رخ می دهد از جمله حوادث سال ۷۸ و فتنه ۸۸، از نتایج برنامه‌ریزی‌های میان مدت و بلندمدت دشمن است. (۱۳۸۹/۰۸/۰۴)
گناه سران فتنه
گناه آتش‌افروزان فتنه‌ى ۸۸ همین بود که به قانون تمکین نکردند، به رأى مردم تمکین نکردند. ممکن است کسى بعد از انتخابات اعتراض داشته باشد؛ خیلى خوب، این اعتراض ایرادى ندارد؛ اما راهِ قانونى دارد که چگونه باید این اعتراض را بیان و دنبال کرد. اگر قانون را قبول داریم، باید از آن راه برویم. این هم نکته‌ى اصلى است. (۱۳۹۰/۰۷/۲۰)
بیّناتی که سران فتنه می‌توانستند متنبه شوند
آن کسى که براى انقلاب، براى امام، براى اسلام کار می‌کند، به‌مجردى که ببیند حرف او، حرکت او موجب شده است که یک جهت‌گیرى‌اى علیه این اصول به وجود بیاید، فوراً متنبه می‌شود. چرا متنبه نمی‌شوند؟ وقتى شنفتند که از اصلى‌ترین شعار جمهورى اسلامى – « استقلال، آزادى، جمهورى اسلامى» – اسلامش حذف می‌شود، باید به خود بیایند؛ باید بفهمند که دارند راه را غلط می‌روند، اشتباه می‌کنند؛ باید تبرى کنند. وقتى مى‌بینند در روز قدس که براى دفاع از فلسطین و علیه رژیم غاصب صهیونیست است، به نفع رژیم غاصب صهیونیست و علیه فلسطین شعار داده می‌شود، باید متنبه بشوند، باید خودشان را بکشند کنار، بگویند نه نه، ما با این جریان نیستیم. وقتى مى‌بینند سران ظلم و استکبار عالم از اینها حمایت می‌کنند، رؤساى آمریکا و فرانسه و انگلیس و اینهایى که مظهر ظلمند – هم در زمان کنونى، هم در دوره‌ى تاریخىِ صد سال و دویست ساله‌ى تا حالا – دارند از اینها حمایت می‌کنند، باید بفهمند یک جاى کارشان عیب دارد؛ باید متنبه بشوند. (۱۳۸۸/۰۹/۲۲)
روح حاکم جمعیت حماسه ساز ۹ دی
در قضیه‌ى ۹ دى سال ۸۸ یک نکته اساسى است و آن نکته برمی‌گردد به هویت انقلاب و ماهیت انقلاب. یعنى همان روحى که حاکم بود بر اصل انقلاب ما و آن حضور عظیمِ بى‌نظیرِ تاریخى در سال ۵۷، همان روح در ماجراى ۹ دى نشان داده شد؛ کما این‌که در قضایاى گوناگونِ دیگر هم نشان داده شده، لیکن در ۹ دى به شکل بارزى نشان داده شد؛ به طورى که جاى انکار و تردید و تأمل براى هیچ کس از بدخواهان و دوستان و دشمنان و دیگران باقى نگذارد. آن روح چه بود؟ روح دیانتِ حاکم بر دل‌هاى مردم بود.
پس اینجا ما دو تا عنصر در کنار هم داریم: یک عنصر، عنصر مردم است؛ که مردم در هر کشورى، در هر جامعه‌اى، اگر چنانچه همت کنند، بصیرت به خرج بدهند، عمل کنند و وارد میدان بشوند، می‌توانند همه‌ى مشکلات را حل کنند. یعنى بزرگ‌ترین کوه‌ها در مقابل حضور مردم از بین می‌رود؛ می‌توانند کوه‌هاى بزرگ را جابه‌جا کنند. این یک حقیقت آشکارى است که بسیارى از تحلیلگران اجتماعى در کشورهاى اسلامى و دیگر کشورها آن را درست لمس نکردند، درک نکردند؛ ما این را لمس کردیم. هنر بزرگ امام بزرگوار ما هم همین بود.
عنصر دوم هم عنصر ایمان دینى مردم است. ایمان دینى، آن معجزه‌گرى است که قادر است اولاً همه‌ى مردم را بسیج کند و بیاورد، ثانیاً آنها را در صحنه نگه دارد، و ثالثاً سختى‌ها را براى آنها هموار و آسان کند؛ هیچ ایمان دیگرى این خصوصیت را ندارد. (۱۳۹۰/۰۹/۲۱)
علل حضور در صحنه و خلق حماسه ۹ دی
کار شوراى هماهنگى تبلیغات، مدیریت است؛ والّا کار را مردم می‌کنند، و دل‌ها دست خداست. مردم را خداى متعال توى صحنه مى‌آورد؛ یعنى همان ایمان الهى و توفیق الهى و تأیید الهى است که مردم را در صحنه مى‌آورد. ضمناً توجه داشته باشید؛ یکى از خصوصیات دیگرى که در حادثه‌ى ۹ دى هست، که باز آن را کاملاً به حوادث انقلاب نزدیک می‌کند، مسأله‌ى عاشوراست.
در قضیه‌ى ۹ دى هم باز پاى امام حسین علیه السلام در میان بود، پاى عاشورا در میان بود.
اگر آن حرکات سخیف و در واقع گریه‌آور از سوى این گروه‌هاى ایضاً سخیف، در عاشورا پیش نمى‌آمد، این حرکت عظیم و این تحرک عمومى مردم معلوم نبود به این شکل به وجود بیاید. اینجا هم پاى عاشورا در میان بود. (۱۳۹۰/۰۹/۲۱)
خلق حماسه ۹ دی و نتایج آن
مردم احساس وظیفه‌ى دینى کردند و دنبال این وظیفه، عمل صالحِ خودشان را انجام دادند. عمل صالح این بود که توى خیابان بیایند، نشان بدهند، بگویند مردم ایران اینند. با این حرکت مردم، آن حجم عظیم تبلیغات دشمن که می‌خواست فتنه‌گران را مردم ایران معرفى کند و اینجور نشان بدهد که مردم ایران از انقلاب‌شان، از نظام‌شان برگشتند، به‌کلى نقش بر آب شد؛ یعنى مردم نشان دادند که این، مردم ایران است. تحلیلگران خارجى وقتى نگاه کردند، گفتند از بعد از رحلت امام بزرگوار، یا شاید بعضى گفتند از بعد از حرکات اول انقلاب، هیچ اجتماعى با این بزرگى، با این تپش، با این شور و هیجان وجود نداشته، که مردم وارد میدان شدند. این، حقیقت ۹ دى است. (۱۳۹۰/۰۹/۲۱)
وقتى امتحانِ خوب بدهید، خدا شما را بالا می‌برد. امروز خط اسلام، خط ایمان باللَّه، خط انقلاب در کشور و در میان ملت، خیلى قوى‌تر، پررنگ‌تر و بالاتر است از آنچه که قبل از این فتنه بود. چرا؟ چون مردم، خوب امتحان دادند. این، نمره‌ى الهى است. این شد براى ما دستورالعمل. (۱۳۸۹/۱۰/۱۹)
منبع مقاله : farsi.khamenei.ir
