Views: 54
[box type=”shadow” ]شهید محسن نایبیان نام پدر : حسن تاریخ شهادت : ۲۴/۴/۱۳۶۵ محل شهادت : شلمچه [/box]
محسن از کودکی درس زندگی را در کلاس پدر و مادری فهمیده آموخت و از آزمون بندگی سربلند بیرون آمد.
با فرارسیدن زمان علم آموزی درپی یادگیری الفبای دانایی ، نه سالی اسب همت دواند و پس از آن یاری رسان پدر شد.
در آغاز نهضت اسلامی با فریاد پرطنین، همراه دوستان گامی در راه حقیقت بر داشت و پس از به ثمر نشستن انقلاب هَمِّ خود جزم حفظ و صدورش کرد. پس به عضویت مدرسه ی عشق درآمد و بیشتر وقتش را در آن جا صرف می کرد.
او که از کودکی انسی با نماز و دعا و نیایش داشت با تمسک به فرامین اسلامی اخلاقش را مزین به صفات نیکویی چون خوش خلقی، حیا و نجابت و پشتکار و استقامت کرده بود.
آن گاه که خاک وطن در زیر آتش عداوت بعثیان در تب و تاب بود درخواست اعزام از طریق بسیج وسپاه داد اما به دلیل پایین بودن سنش پذیرفته نشد.
چند ماهی گذشت و اصرارهای زیاد محسن و بروز توانایی ها و استعدادهایش او را راهی میدان نبرد کرد. پس از چهارده ماه ایثارگری و جانفشانی در شلمچه جام زرین شهادت نوشید و به افلاکیان پیوست.
[toggle title=”امام خامنه ای: ” state=”open” ] یاد شهیدان، یادبود ارزشهاى انسانى است، و گرامیداشت آنان، تجلیل از برترین خصال بشرى است. یاد شهیدان باید با تدبر و عبرت گیرى همراه باشد. آنان همان فرزانگانى هستند که جان عاریت را که کالایى تمام شدنى و رو به زوال است، با نعیم پایدار الهى سودا کردند و خود را از خسرانى که هر انسانى خواه ناخواه دچار آن است – یعنى اضمحلال تدریجى سرمایهى زندگى – به نیکوترین وجه رها ساختند. عمل صالح آنان که از ایمانى پایدار ریشه مىگرفته است، برترین عملهاى صالح است.[/toggle]
