Views: 30
[box type=”shadow” ]شهید حسین بهشتی خو نام پدر :رضا تاریخ شهادت : ۱ /۱۲/۱۳۶۰ تاریخ تولد : ۸/۱/۱۳۴۵ محل شهادت : چزابه [/box]
موعد میلادش بیست و سوم خرداد ماه سال ۱۳۴۵ بود و میعادگاهش شهر گنبدهای فیروزه ای. نامش حسین بود و مقتدایش علی(علیه السلام).
دوران کودکی را با بازی های کودکانه گذرانده بود و نوجوانی اش که همزمان با روزهای خون و قیام بود به انقلابیون پیوست. فعالیت های انقلابی و بودن در جمع جوانان متدین تحولی در سیره ی اخلاقی اش ایجاد کرد و متانت و شکیبایی و صبر و ادب ثمره ی آن شد.
تا به ثمر رسیدن نهال انقلاب لحظه ای از تکاپو دست نکشید و پس از پیروزی در راه حفاظت از دستاوردهای آن قدم برداشت و به هنگام حمله ی دشمن غاصب به جمع بسیجیان پیوست و با قامتی استوار و عزمی راسخ قدم به عرصه ی جهاد نهاد.
او که تکیه کلامش تَوَکَّلتُ عَلَی الله بود در هر کاری رضای خداوند را هدف قرار داده و با پشتکاری فراوان آن را ادامه می داد. به هنگامی که مادر او را نهی از رفتن کرد متواضعانه در برابرش نشست و خواست مانع نشود و به جهاد پسر فخر بفروشند. حسین پس از رضایت مادر در دو مرحله عازم جبهه شد. بار اول به سوسنگرد و بار دیگر به چزابه رفت، و چزابه محل عروجش شد. در آخرین ماه سال ۱۳۶۱ بر اثر اصابت ترکش های خمپاره بر پیکر مطهرش قامت نیلوفری اش به خون نشست و حدیث پرواز زمزمه نمود.
[toggle title=”امام خامنه ای:” state=”open” ]یاد شهیدان، یادبود ارزشهاى انسانى است، و گرامیداشت آنان، تجلیل از برترین خصال بشرى است. یاد شهیدان باید با تدبر و عبرت گیرى همراه باشد. آنان همان فرزانگانى هستند که جان عاریت را که کالایى تمام شدنى و رو به زوال است، با نعیم پایدار الهى سودا کردند و خود را از خسرانى که هر انسانى خواه ناخواه دچار آن است یعنى اضمحلال تدریجى سرمایه ى زندگى، به نیکوترین وجه رها ساختند. عمل صالح آنان که از ایمانى پایدار ریشه مىگرفته است، برترین عملهاى صالح است.[/toggle]
