Views: 69
[box type=”shadow” ]شهید مهدی جوادی نام پدر : محمود تاریخ شهادت : ۱۸/۶/۱۳۶۴ تاریخ تولد : ۱۳۴۲ محل شهادت : کردستان [/box]
آفتاب از شانه های بلند صبح بالا می رفت و سکوت ثانیه ها را می شمرد. یکی از روزهای خوب خدا در دهه ی چهل بود که صدای گریه ی نوازدی در گهواره یادآور سخن روح خدا گردید که سربازان من اکنون کودکان، در گهواره هایند. مهدی متولد شد و نشسته بر بال مهربانی و تربیت والدین پرگشود تا جایی که وجودش با انوار الهی رنگین گشت و دلش به سوی محبوبی آسمانی معطوف شد. وی برای فرار از ظلمات جهل راهی مدرسه گشت،چندی گذشت و زمان، زمان آزمونی دیگر شد و مدرسه ای والاتر. وی راهی مدرسه ی عشق شد تا درس آزادگی و جوانمردی آموزد و در کنار آن چون تشنه ی معارف ناب الهی بود، کتب حوزوی را تهیه کرده و آن ها را می خواند. مهدی دل از هر آن چه دنیایی بود گسسته و خود را برای عروج از دنیا مهیا ساخته بود. او مسجد را مأمن و مأوای خود ساخته و قرآن را انیس و مونس روحش قرار داده بود. امر به معروف می کرد و نهی از منکرات می نمود و صداقت، مهربانی و تواضع عجین روحیاتش گشته بود. با بلند شدن صدای شوم گام های تجاوز دشمن بر خاک وطن اسلامی، مهدی عزم ایستادگی در برابر آنان نمود. پس هم قسم با دیگر یاران خمینی کبیر لباس سبز سپاه برتن کرد و به عنوان مربی آموزش نظامی در پادگان امام حسین(علیه السلام) مشغول به خدمت شد. با ماندن در پادگان دل دریایی او آرامش نمی یافت، پس راهی کردستان شد و با فرماندهی گروهان در عملیات قادر شرکت کرد و سرانجام در شهریور ماه سال ۱۳۶۴ جواز عروج یافت ودل کنده از زمین راهی آسمان شد.
[toggle title=”حضرت امام خمینی (ره)” state=”open” ] امروز، به فضل همین شهادتها و به برکت خون شهدا، ملت ما، ملت سربلند و آبرومندی است و ملتها آبرو و عزت را این گونه باید پیدا کنند. [/toggle]
