Views: 53
[box type=”shadow” ]شهید علیرضا میرمحمدصادقی نام پدر : مهدی تاریخ شهادت : ۲۲/۹/۱۳۵۷ تاریخ تولد : ۱۶/۶/۱۳۳۸ [/box]
شکوفه ی وجود علیرضا شهریورماه سال ۱۳۳۸ بر درخت حیات جوانه زد. دوران دبستان و راهنمایی را در مدارس مدرس و دهخدا به پایان رساند و پس از آن برای خدمت به میهن راهی دبیرستان نظام شد اما پس از یک سال چون تحمل بینش و انحراف فکری مسئولان مدرسه را نداشت علی رغم مخالفت های فراوان انصراف داد و به مدرسه ای دیگر رفت. در همین دوران شعله های انقلاب در حال زبانه کشیدن بود و او به دنبال مکانی برای متمرکز کردن فعالیت های انقلابی و تجمع دوستان وهمراهانش. پس مسجدی متروکه در یکی از کوچه های ابن سینا یافت. آن جا را بازسازی کرد و پس از راه اندازی نماز جماعت و کلاس های قرآن و عقیدتی همه ی هَّم و تلاش خود را در فعالیت های انقلابی متمرکز کرد و تمام آرزویش آمدن امام به سرزمینش شد.
او که وجودش آیت مهربانی و یتیم نوازی بود. همیشه غم محرومان بر دل داشت و احساس مسئولی در برابر دیگران می کرد.
سرانجام در بیست و دوم آذرماه زمانی که عده ای از گماشتگان رژیم، سوار بر ماشین های نظامی در سطح شهر فریاد جاوید شاه می دادند او و دوستانش پای پیاده به دنبال ماشین ها فریاد مرگ بر شاه می دادند و در همان حین در اثر اصابت گلوله ی یکی از عوامل رژیم خائن بر سر نازنینش جان به جان آفرین تقدیم نمود و پس از انتقال پنهانی جنازه ی او به مسجد روز فردا تشییع گشت.
[toggle title=”امام خامنه ای(مد ظله العالی): ” state=”open” ]همه انسانها می میرند ولی شهیدان این سرنوشت همگانی را به بهترین وجه سپری کردند ، وقتی قرار است این جان برای انسان نماند چه بهتر در راه خدا این رفتن انجام بگیرد.[/toggle]