حسینیه بنی فاطمه اصفهان حسینیه بنی فاطمه اصفهان
نوشته های مشابه
بازدیدها: 100
با صمیمانه ترین احساس ها در برابرش زانوی میزنم و در شلوغی کوچه های تنگ دلم خجلت زده از خودم با زبانی بی زبان از او می گویم. نامش حسین، متولد 1347 شهر اصفهان؛ با پانزده سال سن، یعنی نوجوانی در اوج آرزوها و خوشی های زندگی. او اما با بسیاری از هم سن و سال های خودش فرقی بزرگ داشت. سری داشت سودایی عشق پروردگار و دلی وارسته از دنیا. شبانگاهان به گونه ای به مناجات با خدا می نشست که گویی پیرمردی هفتادساله است. مقید و پایبند بود ، نه تنها خود که دیگران را هم به رعایت واجبات و ترک محرمات دعوت می کرد. نمازهایش را به جماعت می خواند و تأکید بسیار به حفظ حجاب و عفت بانوان داشت.
او فردی مهماندوست، مسئولیت پذیر، مهربان و خوش برخورد بود که در همه حال به دیگران احترام گذاشته و کمک حال پدر و مادر بود. اگر چه که سن کمی داشت اما در روزهای پرشور انقلاب همراه بزرگ ترها به تظاهرات می رفت و خود از نزدیک شاهد همّ و تلاش مردم برای رسیدن به آزادی بود. پس به هنگام پیروزی انقلاب قدر آن را به خوبی می دانست و تمام توان در راستای حفظ دستاوردهای انقلاب گذاشت. به همین سبب بود که با فرمان امام مبنی بر تشکیل ارتش بیست میلیونی به بسیج پیوست و با شروع جنگ تحمیلی از همان طریق راهی جبهه شد. در طی ماه ها جانفشانی و ایثارگری چندین بار زخمی شد و سرانجام در مهرماه سال 1362 در منطقه ی مریوان گردنش مورد اصابت تیر خصم قرار گرفت و سوار بر بال ملائک به سوی بارگاه امن الهی شتافت.
عاشقه شهدام.. دوست دارم دایی حسین.. بوووووووووووس