شهید حسین ادیب حاج باقری

Views: 56

[box type=”shadow” ]شهید حسین ادیب حاج باقری نام پدر : علی تاریخ شهادت : ۲۱/۱۱/۱۳۶۴ تاریخ تولد : ۱۳۴۱ عملیات : والفجر ۸ محل شهادت : اروندکنار [/box] آن شب آسمان آکند ه از ستاره بود و اصفهان میزبان پسری که بیست و سه بهار فرصت زیستن داشت. سال ۱۳۴۱ در عبور آن شب بی نشان حسین متولد شد. نامش را به عشق مولا حسین(علیه السلام) اینگونه نامیدند و همین نام سرلوحه ی زندگی اش گشت برای طی کردن طریق بندگی و آموختن بهترین شیوه ی زندگی، پس مونس تنهایی هایش کلام وحی و آرام جانش نماز و نیایش با رب بود.
حیا و نجابت، صبر و حسن خلق و خدمت به همگان، مزین اخلاق حسین گشته بود. آن گاه که عطیه ی بهاری خداوند در خزان غمزده ی پهلوی حدیث استقلال و آزادی سرداد. دستان مردانه و گام های استوار او به همراه مردم میهنش یاری رسان امیر قافله ی عشق شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی او که در سر اندیشه ی حفظ آرمان های انقلاب و پیروی از امام را می پروراند راهی سپاه شد و مشغول به خدمت گشت .حسین از مریدان سرسخت آیه الله بهشتی بود و در همه جا از مظلومیت ها و زحمات ایشان می گفت و روشنگر افکار می شد.
حسین به علت ضعف شدید بینایی نمی توانست در خط مقدم جبهه حضور یابد و در سال های خدمتش در آرزوی عملیات ماند و بیشتر به امور دفتری و خدمات پشت خط می پرداخت. از آن جایی که شهادت نه مکان می شناسد و نه زمان و این لیاقت است و دعوت، که انسان را میهمان آسمانیان می کند ، در عملیات والفجر۸ در اثر بمباران هوایی خصم، او نیز مجوز عروج یافت و در عروجی خونین به آسمان پرگشود.

[toggle title=”حضرت امام خمینی (ره)” state=”open” ] دوستانمان که شهید شدند در جوار رحمت حق هستند، چرا برای اینها دلتنگ باشیم؟ دلتنگ باشیم که از دیار قید و بندی خارج شدند و به یک فضای وسیع و در تحت رحمت حق تعالی واقع شدند؟ [/toggle]