Views: 33
[box type=”shadow” ]شهید اسدالله بدیع الصنایع نام پدر : محمد تاریخ شهادت : ۱۳۶۴ تاریخ تولد : ۱۳۴۲[/box]
اسدالله در سال ۱۳۴۲ پای به جهان خاکی نهاد. بنیان فکری و اخلاقی اش در همان کودکی در مساجد و مجالس اهل بیت شکل گرفت. و با سفری به کربلا عشق و معرفت به امام حسین(علیه السلام) با گوشت و خونش آمیخته گشت.
به هنگام طنین روح بخش انقلاب همچون دیگر فرزندان پاک ایران زمین به یاری حق علیه باطل شتافت و او که در پالایشگاه نفت کار می کرد با اعتصاب و اختلال در کار نقشی در پیشبرد انقلاب ایفا کرد. در اوان جوانی به تأسی از پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) ازدواج نمود اما دست تقدیر از او یادگاری باقی نگذاشت.
اخلاق خوب، مهربانی و شوخ طبعی اسدالله زبانزد همگان بود. او فردی خَیِّر بود که کمک رساندن به دیگران را وظیفه ی خود می دانست و در حل مشکلات مردم می کوشید. اسدالله علاقه ی زیادی به صله رحم داشت ودر برخوردها و ملاقات های خود به دیگران احترام زیادی می گذاشت. چند ماهی قبل از اعزام به جبهه او راهی سرزمین وحی گشت و پس از بازگشت از آن سفر نوارنی با خوشحالی بیان می کرد که به آرزوی خود خواهد رسید.
سپس در مأموریتی از طرف شرکت نفت راهی جبهه شد و در هنگام بمباران دشمن بعثی ترکشی به سرش اصابت کرد و به کما رفت. و پس از هشت روز به شهادت رسید.
[toggle title=”امام خمینی (ره):” state=”open” ]ما باید این توجه را هیچوقت از خود بیرون نکنیم، از مغز خود بیرون نکنیم که ما بندگان خدا هستیم و در راه او و در سبیل او حرکت می کنیم و پیشروی می کنیم. اگر شهادت نصیب شد، سعادت است و اگر پیروزی نصیب شد سعادت استما از هیچ چیز نمی ترسیم وقتی که با خدا باشیم. برای اینکه اگر کشته بشیویم و با خدا باشیم سعادتمندیم و اگر بکشیم هم سعادتمندیم.[/toggle]
