بازدیدها: 48

ستاره ی وجود مرتضی در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در خانه ای ساده و بی آلایش در دامن مادری با ایمان و پدری زحمت کش طلوع کرد و بیست و چهار سال بعد توسط منافقان کوردل به افق لایتناهی الهی پیوست.
بهار جوانیش با بهار نونهال انقلاب و دوران شورو حماسه و التهاب مصادف بود. از همان زمان نگاهش را به لب های امام انقلاب دوخت تا هر قدم از زندگی اش قدمی برای رسیدن به رشد و کمال باشد.
در طول زندگی هیچ گاه از هدف و راهش باز نماند و در برابر نگرانی های مادر چنین می گفت:” ما که یک جان بیشتر نداریم آن هم هروقت قرار باشد بدهیم می دهیم و چه بهتر که آن را در راه اسلام بدهیم.”
شجاعت و بی باکی، تمسک به محرومان و رسیدگی به مردم و عشق و علاقه به اهل بیت(علیهم السلام) و مدیحه سرایی فضائل ایشان از ویژگی های بارز اخلاقی او بود و همین صفات او را تا جایی پیش برد که خداوند مرگش را شهادت در راهش مقدر ساخت و او را به سعادتی ابدی رساند.