Views: 35
تولد:۱/۱/۱۳۱۳ شهادت:۹/۵/۱۳۶۶
حدیث پرواز
شهیده صدیقه نم نبات در سال ۱۳۱۳ آن گاه که نقاش گیتی قلم صنع خود بر بوم عالم می فشاند و نقشی از درختان پرشکوفه بر فرش سبز زمین می زد دیده به جهان گشود . پدر، کارگری ساده و متعهد بود و او در زیر سایه ی او و در دامان مادری مؤمن با آداب دین و آیین شریعت آشنا گشت و قدم در راه بندگی نهاد.
چهارده ساله بود که سنگینی بار مسئولیت یک زندگی را پذیرفت، پس ازدواج نمود و صاحب پنج فرزند شد. وجودِ سرشار از ایمان و عقیده ی استوار، او را مادری نمونه ساخت تا در تربیت فرزندانش کوشا باشد و آنان را با اصول و منش دین آشنا کند.
مرداد ماه سال ۱۳۶۶ آن بانوی مؤمن دعوت حق را لبیک گفت و به زیارت خانه ی خدا مشرف شد.
ششم ذیحجه بود که برای شرکت در مراسم برائت از مشرکین در مکه به اجتماع مردم پیوست. سخنرانی، ساعت شش بعدازظهر تمام شد و بعد از آن جمعیت مسیر راهپیمایی را با شعار علیه آمریکا و اسرائیل به سمت پل حجون در کنار قبرستان ابوطالب طی کرد. نزدیک غروب، راهپیمایی تقریبا تمام شده و بلندگوها خاموش بود که فاجعه شروع شد.
پلیس عربستان با چماق‌های میخ‌دار و میله‌های آهنی به مردم حمله ور شد. بالای پشت‌بام ساختمان‌های اطراف، عده‌ای با لباس عربی هر چه به دستشان می‌رسید بر سر حاجیان می‌انداختند. بلوک، شیشه، سطل شن، کپسول، کولر گازی! عده زیادی بر اثر برخورد جسم سنگین و متلاشی شدن سر شهید شده بودند. همه ی هتل‌ها درهای ورودی را بسته بودند و فقط ساختمانی که فلسطینی‌ها در آن بودند درها را گشوده بود که عده‌ای توانستند جان خود را نجات دهند. جمعیت در محاصره سفاکان رژیم آل‌سعود افتاده بود و خانم نم نبات نتوانست پناهی پیدا کند .
ارتش شروع به تیراندازی کرد. اول اشک‌آور و گاز سمی خفه‌کننده، بعد هم رگبار گلوله ی مسلسل‌های دستی به سمت حاجیان گرفته شد و تعدادی زیاد از زائران در اثر اصابت گلوله به شهادت رسیدند و خانم صدیقه نم نبات هم در جوار حرم امن الهی به دست وهابیون کافر به لقاء ربش رسید.
عمق فاجعه آنقدر زیاد بود که امام خمینی (ره) تأکید کردند که ما به فرض محال اگر از صدام بگذریم از این جنایت و بانیانش نخواهیم گذشت.
